Bu sakin manzara, geniş bir gökyüzü altında hasat yapan bir grup çiftçinin kırsal görüntüsünü yakalıyor. Kompozisyon, güneş ışığıyla aydınlanmış bir tarlada nazikçe gözü yönlendiriyor; öküzlerin çektiği saman arabaları ve hafif ama ifadeli jestlerle canlandırılmış figürler var. Pastoral ön plandan öte, kalın dokulu ağaç kümeleri, dalgalı araziyi işaret ediyor. Uzakta, klasik formda bir kır evi sessizce duruyor; doğal çevreyle uyum içinde, sabah veya akşamın yumuşak ve dağınık ışığı altında çerçevelenmiş.

Sanatçı, gökyüzündeki yumuşak mavi ve gri tonlarla kontrast oluşturan soluk toprak tonlarından oluşan hassas bir renk paleti kullanıyor; huzurlu ve düşünceli bir atmosfer yaratıyor. Fırça darbeleri hassas ama akıcı; ağaçlardaki hafif rüzgar hareketini ve kırsal yaşamın sakin ritmini aktarıyor. Bu eser, 18. yüzyıl sonlarının pastoral huzur ve insanla doğa arasındaki samimi ilişkiye dair nostaljik bir hissiyat uyandırıyor.