Bu başyapıtta, ışık ve gölgenin büyüleyici etkileşimi, zamana hapsedilmiş huzurlu bir anı hayata geçiriyor. Şık bir mavi bluz giymiş bir kadın, sade ama samimi bir iç mekanın içinde durmaktadır. Etrafındaki sadelik hem davetkâr hem de gizemlidir; duvarda asılı harita, belki de uzak yerlerine veya söylenmemiş düşüncelere işaret eden bir ilginç öğe katmaktadır. Nazik bakışı, elindeki mektuba yönelmiştir; kişisel bir yazışma olarak, onu düşüncelere dalmış gibi gösterir.

Vermeer'in yumuşak, yayılan ışık kullanma tekniği, figüre huzurlu bir parlama yaymakta ve düşünceli ifadesini vurgularken; mavi ve toprak tonlarının soğuk tonları, sandalye ve masanın sıcak ahşap dokularını tamamlamaktadır. Giydiği kıyafetin canlı rengi ile odanın mat paleti arasındaki kontrast, bir yalnızlık ve iç düşünme anını vurgular; zamanın sanki durduğu hissini uyandırır. Bu duygusal derinliği olan sanat eseri, izleyiciyle etkileşimde bulunur ve onu o narin mektuptaki saklı düşünce ve duyguları sorgulamaya davet eder.