Yumuşak ve nazik bir ışıkla aydınlatılan bu portre, derin ve karanlık bir arka plan önünde zarafetle ve saygıyla poz veren görkemli bir kadını tasvir eder. Gümüş beyaz saçları zarif bir şekilde şekillendirilmiş ve sakin, olgun bir yüzü çevreler; bu yüz bilgelik ve sessiz bir güç yayar. Sanatçının fırça darbeleri inci küpeleri ve kolyenin ince detaylarını nazikçe yakalar; hafif, neredeyse saydam elbisesi ve şalı omuzları üzerinde zarifçe durur ve geçmiş zamanların zarafetini ve rafine zevkini fısıldar.

Kompozisyon samimi ama formeldir; figür profil olarak yerleştirilmiş, izleyiciyi doğrudan karşılaşmak yerine onun iç dünyasını düşünmeye davet eder. Yumuşak krem tonları, ince maviler ve kadifemsi gölgelerle hakim olan muted renk paleti, sahnedeki yumuşaklığı ve sakinliği artırır. Her fırça darbesi, sanatçının incelikli ton varyasyonlarını ustalıkla karıştırdığını gösterir ve hem dokunsal hem de ruhani bir doku yaratır. Erken 20. yüzyılda yapılan bu portre, dönemin zarif duyarlılıklarını ve oturmuş aristokratik statüyü yansıtır; sessiz bir duruşun ve zamansız zerafetin gerçek bir kutlamasıdır.