Bu etkileyici portre, derin düşünceli ve neredeyse hüzünlü bir ifadeye sahip seçkin yaşlı bir beyefendiyi gözler önüne seriyor. Oturmuş ve başını hafifçe eline dayamış olan figür, deneyim ve düşüncelerle dolu gözleriyle izleyiciyi içine çekiyor. Sanatçının fırça darbeleri hem özenli hem de akıcı; yüzü ve üst vücudu titizlikle detaylandırılırken çevresi, konuyu sarmalayan dalgalı kahverengi tonlara doğru çözülüyor ve hemen hemen rüya gibi bir atmosfer yaratıyor. Işığın ustaca kullanımı, solgun teni ve gri saçlarını koyu toprak tonlarındaki arka plan ve giysilerle kontrast oluşturarak hem onur hem de insanlık duygusunu vurguluyor. Alt kısımdaki yazıt, sanatçı ile model arasındaki kişisel bağı ima ederek bu samimi portrenin duygusal yönünü artırıyor.

Kompozisyon açısından eser, realizm ile serbest ve akışkan bir resim tekniği arasında denge kuruyor; izleyiciye sadece gözlemlemekle kalmayıp, çevredeki atmosferi ve ruh halini hissetme daveti sunuyor. Kahverengi ve sarımsı tonların hakim olduğu sıcak, yumuşak palet, portreye zamansız ve nostaljik bir hava katıyor. 20. yüzyıl başlarında yapılan bu çalışma, portre sanatının daha ifadeli tekniklere evrilmekte olduğu dönemi yansıtıyor ve bu geçişi ustalıkla gösteriyor. Eserde aktarılan duygular sakin bir onur ve derin bir içe dönüklük arasında gidip geliyor, konuyu resmi ortama rağmen oldukça insani ve erişilebilir kılıyor.