Dit expressieve portret vangt een vooraanstaande oudere heer met een bedachtzame, bijna melancholieke uitdrukking. De figuur zit met het hoofd licht gesteund op de hand en trekt de kijker mee met ogen die de last van diepe gedachten of ervaringen lijken te dragen. De penseelstreken van de kunstenaar zijn zowel zorgvuldig als vloeiend – het gezicht en het bovenlichaam zijn met grote aandacht voor detail geschilderd, terwijl de omringende gebieden oplossen in wirbelende, abstracte bruine tinten die het onderwerp omhullen in een rokerige, bijna dromerige sfeer. Het subtiele gebruik van licht benadrukt de bleke teint en het grijze haar, waardoor een scherp contrast ontstaat met de donkere aardetinten van de achtergrond en kleding, en zo zowel de waardigheid als de menselijkheid van het model benadrukt. De inscriptie onderaan voegt een persoonlijk tintje toe en suggereert een bijzondere band tussen kunstenaar en model.

Stijlistisch balanceert het werk tussen realisme en een losser, meer spontane schilderstijl – een uitnodiging aan de kijker om niet alleen te observeren, maar ook om de sfeer en stemming rondom de man te voelen. Het warme, gedempte kleurenpalet, gedomineerd door bruine en oker tinten, geeft het portret een tijdloze, nostalgische kwaliteit. Het schilderij dateert uit het begin van de 20e eeuw, een periode waarin portretschilderkunst evolueerde naar meer expressieve technieken, en het belichaamt die overgang op prachtige wijze. De overgebrachte emoties schommelen tussen rustige waardigheid en stille introspectie, waardoor het afgebeelde persoon diep menselijk en benaderbaar wordt ondanks de formele setting.