Eser, yeşil ağaçların gölgesinde kalp kalbe bir tartışma yapmakta olan iki figürün huzurlu anını muhteşem bir şekilde yakalıyor. Geleneksel kıyafetlerini giymiş olan adam, eğlenceli bir hikaye ya da duygusal bir itiraf paylaşıyor gibi görünürken, yanındaki kadın, zarif ve akışkan kumaşlar içinde, dikkatle dinliyor. Güneş ışığı, canlı yeşil yapraklar arasından süzülerek, yüzlerine ve arkasındaki beyaz duvara dans eden yumuşak gölgeler oluşturur ve ışık ve renklerin resimsel bir etkileşimini yaratır.

Palet, yumuşak pastel tonları ve canlı renklerle hakimdir; yeşil ve çiçek dokunuşlarıyla uyum içinde harmanlanarak sıcaklık ve ideal güzellik hissi uyandırır. Her fırça darbesi Joaquín Sorolla'nın ışık üzerindeki ustalığını yansıtır; güneşin karakterler ve çevredeki bitki örtüsü üzerinde nasıl oynadığı, izleyiciyi sıcak ve canlı bir yaz gününe taşır. Bu, samimiyet ve kırılganlık arasında yer alan etkileşim, bizi anlarına katılmamıza davet ederken ilişkeler ve zamanın geçiciliği üzerine düşünmeye teşvik eder.