Bu etkileyici portrede, genç bir kız huzur içinde oturmuş, düşüncelere dalmış bir şekilde görünüyor, nazik aydınlatma yüz hatlarını yumuşatıyor. İzleyicinin ilgisi hemen onun beyaz elbisesi ile yeşil, canlı arka plan arasındaki zıtlığa çekiliyor—doğanın masumiyetle iç içe geçmiş görkemli bir tasviri. Kızın sakin tavrı ve hafif gülümsemesi huzurlu bir içe dönüklük havası katarken, elindeki çiçekler doğayla geçici bir bağın ipuçlarını veriyor. Sanki çocukluğa dair tatlı hikayeleri fısıldıyorlar—neşeyle dolu, genç kalpleri dolduran basit mutluluklar.

Sanatçı, yumuşak yeşiller ve sıcak toprak tonlarıyla dolu zengin bir renk paleti kullanarak, konuyu rahatlatıcı bir sarılma ile sarmalamaktadır. Her fırça darbesi yaşam duygusunu iletir, dikkati yalnızca kıza değil, onun etrafında oluşan çevreye de yönlendirir—doğal olanın ve duygusal olanın iç içe geçtiği bir alan. Çiçekli tarlarda geçirilen o günleri yeniden yaşama arzusunu hissetmemek elde değil. Detaylara gösterilen özen—elbisesinin dokusundan, gözlerindeki ışıltıya kadar—onun masumiyetini ve cazibesini daha da vurgulayarak, zamansız bir duygusal etki yaratarak yankılanır.