Sahne, hissedilir bir huzur duygusuyla açılıyor; hafif bir esinti, bol yaprakların arasından fısıldıyor gibi. Büyük, yemyeşil bir ağaç sol tarafa hakim, yaprakları kısa, dokulu fırça darbeleriyle oluşturulmuş, dönemin bir özelliği olan zengin bir yeşillikler halısı. Kompozisyon, ağaçlarla dolu, uzak konutları ima eden, dalgalı tarlalarda gözü çekiyor. Yumuşak maviler ve beyazlardan oluşan bir tuval olan gökyüzü, bulutlu ama aydınlık bir gün olduğunu gösteriyor. Sanatçının tekniği sahneye hayat veriyor, ışık manzara boyunca ince bir şekilde değişiyor. Bu, kırsal yaşamın bir anlık görüntüsü, tefekkür ve doğayla bir bağlantı hissi davet ediyor.