Bu etkileyici manzarada, izleyici yumuşak kıvrımlar arasında kararlılıkla yükselen eski bir mezarlık kulesi ile karşılaşıyor. Eğik çatısı ve sağlam tuğla cephesiyle kule, adeta sayısız mevsimi gözlemlemiş gibi zamansız bir his veriyor. Etrafında, iki çiftçi toprakla titizlikle çalışırken görülebilir; sade ama hayati figürleri doğanın egemen olduğu bir dünyada önem taşıyor. İşlenmiş tarlaların ritmik çizgileri bakışı ufka yönlendiriyor, orada gökyüzü geniş bir biçimde uzanırken, dinamik bulutlarla dolu ve kırsal yaşamda havanın tahmin edilemezliğini fısıldıyor. Burada yumuşak tonların bir senfonisi var; zengin toprak kahverenginin tarlaların taze yeşili ile karşıtlık yarattığı, bulutlu gökyüzü ise yumuşak mavi ve gri tonlarda renklendirilmiş, sakin ama dramatik bir atmosfer oluşturuyor.

Sanki Van Gogh, Nuenen'in fiziksel güzelliğini değil, aynı zamanda kırsal varoluşun özünü de yakaladı. İfade gücü dolu ve enerjik fırça darbeleri görünümü hareketle dolduruyor, rüzgarın akışını ve toprağın fısıldamalarını yakalıyor. Duygusal etki belirgindir; gökyüzünün ağırlığını ve toprağın sıcaklığını neredeyse hissedebilirsiniz. 1884'te yapılmış olan bu eser, sanatçının günlük yaşamın mücadeleleri ve güzelliklerini resmetme arzusuyla yankılanıyor; daha önceki eserlerinden daha içsel ve duygusal bir tarzda bir geçiş işaret ederken, sanatının evrimi için önemli bir anı temsil ediyor.