Eser, gün batımında Stonehenge'in ince ama derin bir tasvirini sunarak, sıcak tonlar ve yumuşak zıtlıklarla dolu bir palet içinde içerilerini sarar. Ön planda, kıvrımlı bir yol izleyicinin bakışını tepenin üzerindeki antik taşlara yönlendirir. Yeşil çimlerin geniş uzantısı uzaklara doğru uzanırken, azalan ışığın yansıdığı nazik gölgelerle serpiştirilmiştir; bu sahne derin bir sessizlikle yankılanıyor ve içsel düşünmeye davet ediyor. Yukarıdaki gökyüzü, turuncu, pembe ve gri tonlarında yumuşak bir dönüş içinde bulutlar barındırıyor, manzaranın ruhunu artıran bir aşırı arka plan oluşturuyor.

Işık ve gölge oyunu aracılığıyla Constable, geçici bir alacakaranlık anını ustaca yakalıyor. Fırça darbelerinin incelikleri, dalgalı tepeleri metinleştirirken, alçak güneş taşları ilahi bir parıltıyla aydınlatıyor, gizemlerini arttırıyor. Genel kompozisyon, bir dizi duygusal etki yaratarak; huzur ve düşünce karışımını ruhu sarsıyor. Tarih açısından, bu resim doğanın sanatçılara yeni yollarla ilham vermeye başladığı bir zamanı temsil ediyor ve İngiltere'nin pitoresk manzaraları arasında eski mirasa olan artan bir bağı yansıtıyor. Bu, Stonehenge'in önemi konusunda bir kanıt olarak öne çıkmaktadır; sadece bir işaret değil, geçmişle bağlantının bir sembolü — varoluşunun özünde zamansız, doğanın güzelliğiyle ebediyen iç içe geçmiş.