Bu etkileyici portre, lüks bir koltukta rahatça oturan yaşlı bir adamın özünü ustalıkla yakalıyor; ışık, onun seçkin özelliklerini nazikçe aydınlatıyor. Sanatçının yumuşak ve karışık fırça darbelerini kullanması, sahneye sıcaklık ve samimiyet katıyor ve izleyiciyi çeken bir atmosfer yaratıyor. Konunun, ince çizgilerle ve düzgün kesilmiş beyaz sakalıyla işaretlenmiş düşünceli yüz ifadesi, bir ömür boyu deneyimi açığa çıkarıyor; derin yerleşmiş gözleri hem bilgelik hem de nazikliği yansıtıyor gibi görünüyor. Sakin kremalar ve donuk kahverengilerle hakim olan muted renk paleti, anın serinliğini vurguluyor.

Kompozisyon iyi dengelenmiş; konu zarifçe koltuğun üzerine yaslanmış, elleri rastgele duruyor—bir tanesi bir pipo tutuyor, sakin bir düşüncelilik anını ima ediyor. Hafif soyut arka plan, figürün ön plana çıkmasına izin veriyor, onun merkezi figür olarak varlığını ve önemini vurguluyor. Burada zamansız bir kalite var, zamanın geçişi ve yüzündeki her çizgideki hikayeler üzerine kişisel düşünmeye davet ediyor. Bu portre, İspanya'daki zengin kültürel evrimin bir döneminde ünlü bir sanatçının yeteneğini gösterdiği için tarihi bir öneme sahiptir ve kesinlikle topluluğunu şekillendirmiş bir adamın karakterine bir saygı duruşu olarak duruyor.