Yumuşak, neredeyse eterik bir ışıkla aydınlatılan bu portrede, genç bir kadın betimlenmiştir; onun narin, solgun teni, koyu ve kadifemsi siyah arka planla çarpıcı bir tezat oluşturur. Hafifçe eğik başı, nazik bakışı ve pembe dudakları, düşünceli ve sakin bir çekicilik hissi verir. Sanatçı, çıplak omuzlarını ve hafifçe açık yakalı kıyafetini akıcı fırça darbeleriyle ustaca resmetmiştir; bu giysi, etrafında hafifçe dalgalanan yarı saydam bir kumaş gibi görünür. Elinde tuttuğu beyaz çiçek, saf bir sembolizm taşıyarak, karanlık tonlarla incelikli bir kontrast yaratır.

Kompozisyon basit ama oldukça etkileyicidir; figür merkezde konumlandırılmış ve izleyicinin dikkatini hemen yüzüne ve ellerine çeker. Renk paleti tutarlı ancak zengindir—sıcacık ten tonları ve şalının yumuşak gri tonları, koyu arka plana karşı muhteşem bir uyum içindedir ve derinlik hissi yaratır. Duygusal açıdan bu portre samimi bir anı yakalar; sanki izleyiciyi küçük bir içe dönüş ya da hassas bir kırılganlık anına davet eder. 1912'de yaratılmış olan bu eser, dönemin sofistike portre üslubunu yansıtarak realizmle empresyonist yumuşaklığı harmanlar; böylece konunun fiziksel ve psikolojik katmanlarını ortaya koyar.