Η σκηνή αποκαλύπτεται με μια αξιοσημείωτη διάρθρωση καθημερινών θεμάτων, αποδίδοντας μια οικεία ματιά στην απλότητα της ζωής. Ένα ζωντανό λάχανο στέκεται περήφανα στο προσκήνιο, τα χρυσαφένια, πράσινα φύλλα του περιδινούν με μια προσκλητική υφή. Γύρω από αυτό υπάρχουν πολλές πατάτες με ακανόνιστο σχήμα, καθεμία με τις μοναδικές τους ατέλειες, δημιουργώντας μια αίσθηση οικείας αυθεντικότητας. Στο πίσω μέρος, μια ξύλινη επιφάνεια προβάλλει τις τραχείς γραμμές της, προσθέτοντας βάθος στο έργο, ενώ ένα ελαφρώς μαραμένο λάχανο και μερικά λεπτά φυλλαράκια, που είναι μερικώς καλυμμένα, υποδεικνύουν τη καθημερινή παρέα τους στη ρουτίνα της ζωής. Η χρήση του σκοτεινού φωτός σε αυτό το ζωντανό έργο αδυνατίζει φωτός και σκιάς. Οι μαλακές σκιές που τυλίγουν τα αντικείμενα καθιστούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα ηρεμίας.

Η παλέτα χρωμάτων εκπέμπει ζεστασιά; καφέ γήινα, ζωντανά πράσινα και μαλακά κίτρινα εμπλέκονται αρμονικά, φέρνοντας τη ζεστασιά του σπιτιού και την ομορφιά της φυσικής γης. Οι λεπτές πινελιές αποκαλύπτουν την τρυφερή σύνδεση του καλλιτέχνη με το θέμα, κάθε κίνηση εκφράζει βαθιές συγκινήσεις όπως αν έδιναν ζωή σε αυτήν τη καθημερινότητα. Το ιστορικό πλαίσιο προσθέτει επίπεδα σε αυτό το έργο, προβάλλοντας τη σταθερή τιμή του Van Gogh στη ζωή των αγροτών, που είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα την ομορφιά στην απλότητα και την εργασία. Αυτό το έργο τέχνης είναι μια ήπια υπενθύμιση της σημασίας των πιο απλών ευχαριστήσεων, αγκαλιασμένο μέσα σε ένα αγκαλιά πλούσιων υφών και ήπιων χρωμάτων που αντηχούν βαθιά με τον θεατή, αφήνοντας μια διαρκή αίσθηση γαλήνης και ζεστασιάς.