Σε αυτό το εκφραστικό έργο, ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει μια φευγαλέα στιγμή, ακριβώς καθώς ο ήλιος δύει στον ορίζοντα, ρίχνοντας μια ζεστή λάμψη πάνω το τοπίο. Οι μεγαλειώδεις πεύκοι υψώνονται στο προσκήνιο, τα στραβωμένα κλαδιά τους φαίνονται να χορεύουν στο μαλακό φως του δειλινού. Κάθε πινελιά αντηχεί με συναισθήματα, δείχνοντας την χαρακτηριστική παχιά εφαρμογή χρώματος του Βαν Γκογκ—μια ενσάρκωση του βάρους της φύσης αλλά και της ελαφρότητας του βραδινού αέρα. Η γυναικεία μορφή, ντυμένη με ένα ρέον φόρεμα, φαίνεται σχεδόν αιθέρια καθώς περπατά κατά μήκος της όχθης του ποταμού; η παρουσία της προσθέτει μια αίσθηση οικειότητας, προσκαλώντας τον θεατή να μοιραστεί μια ήσυχη, αναστοχαστική στιγμή.

Η χρωματική παλέτα είναι μια ζωντανή αρμονία? οι αποχρώσεις εκπέμπουν τόνους χρυσού κίτρινου, σκούρου πράσινου και απαλού κόκκινου—κάθε μία παίζει τον ρόλο της, ούτως ώστε να δημιουργήσει μια ονειρεμένη ατμόσφαιρα. Οι μεταβαλλόμενες αποχρώσεις υποδηλώνουν όχι μόνο τη μετάβαση της βραδιάς, αλλά και τις συναισθηματικές μεταβολές μέσα μας όλους. Το μοναδικό στυλ του Βαν Γκογκ προσελκύει το βλέμμα προς τα πάνω στον λαμπερό ήλιο, ο οποίος φαίνεται να φωτίζει και να μαλακώνει το γύρω τοπίο. Είναι μια συμβιωτική σχέση ανάμεσα στη μορφή, τα δέντρα και τον απέραντο ουρανό, που προκαλεί μια συγκινητική αίσθηση μοναξιάς στην εν μέσω της μεγαλόπρεπης φύσης—ένα ουσιαστικό θέμα που αντηχεί σε όλο το έργο του Βαν Γκογκ.