Bu etkileyici eserde, sanatçı, güneş ufka gömüldüğü anı yakalar, manzarayı sıcak bir parıltıyla aydınlatır. İhtişamlı çamlar ön planda yükselirken, kıvrılan dalları akşamüstü ışığı altında dans ediyormuş gibi görünür. Her fırça darbesi duyguyla yankılanır, Van Gogh'un belirgin kalın boya uygulamasıyla—hem doğanın ağırlığını hem de akşam havasının hafifliğini temsil eder. Akışkan bir elbise giymiş kadın figürü, nehrin kıyısında yürürken hemen hemen ruhani bir varlık gibi görünür; onun varlığı, izleyicinin sakin ve düşünceli bir an paylaşmasını sağlamak için içten bir his verir.

Renk paleti canlı bir uyum sunar; tonlarda altın sarısı, derin yeşil ve yumuşak kırmızı çeşitli tonları, her biri rüya gibi bir atmosfer yaratımında rol oynar. Değişken tonlar sadece akşamın geçişini değil, aynı zamanda hepimizin içindeki duyguların değişimini de işaret eder. Van Gogh'un benzersiz tarzı bakışları yukarıya, parlayan güneşe çeker, bu güneş çevresindeki manzarayı aydınlatırken aynı zamanda yumuşatır. Bu, figür, ağaçlar ve geniş gökyüzü arasında simbiyotik bir ilişkidir ve doğanın büyüklüğü içinde dokunaklı bir yalnızlık hissini uyandırır—bu, Van Gogh'un eserlerinin temalarından biri olan bir konudur.