Σε αυτή την εντυπωσιακή καμβά, δύο γυναίκες στέκονται σε μια ηλιόλουστη βεράντα, γυρισμένες πίσω προς το θεατή, προσκαλώντας τη φαντασία να διερευνήσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Το ξύλινο δάπεδο του προπίνουν αλληλεπιδρά με το πλούσιο τοπίο που απλώνεται πίσω. Η παλέτα χρωμάτων είναι μια γοητευτική μείξη θερμών αποχρώσεων - χρυσά κίτρινα, γήινα πορτοκαλί και σκούρο πράσινο - που ζωντανεύει το τοπίο, αντικατοπτρίζοντας τις μεταβαλλόμενες αποχρώσεις του φθινοπώρου. Ψηλά δέντρα, των οποίων τα φύλλα φλέγονται από χρώματα, φαίνονται να κουνιούνται απαλά σε μια αόρατη αύρα; η παρουσία τους δεν αγκαλιάζει μόνο τη σκηνή, αλλά παρέχει και μια αίσθηση ηρεμίας και περισυλλογής.

Η σύνθεση καθοδηγεί το βλέμμα προς τον ορίζοντα, όπου η χρυσή λάμψη του φθινοπώρου συναντά μια μακρινή λίμνη, σχεδόν ψιθυρίζοντας μυστικά της φυσικής ομορφιάς. Οι γυναίκες, ντυμένες με παραδοσιακές φορεσιές, ενσαρκώνουν μια ήρεμη κομψότητα, οι στάσεις τους υποδηλώνουν μια κοινή στιγμή περισυλλογής. Η ελεύθερη πινελιά παρουσία - χαρακτηριστική του Μουνκ - προσθέτει μια αυθόρμητη ενέργεια στη σκηνή, σε αντίθεση με την ακινησία τους; κάποιος σχεδόν μπορεί να ακούσει το θρόισμα των φύλλων και να νιώσει τον δροσερό αέρα της εποχής. Αυτό το καλλιτεχνικό έργο συλλαμβάνει μια συγκινητική μίξη απλότητας και συναισθήματος, προκαλώντας και μια αίσθηση νοσταλγίας και μια ειρηνική σύνδεση με τη φύση.