Bu derin anlam taşıyan tuval, iki kadının güneşli bir verandada durduğu, sırtlarını izleyiciye dönerek düşüncelerini ve hislerini merak ettirdiği bir kompozisyon sunar. Ön plandaki ahşap zemin, geride uzanan zengin doğa manzarasıyla mükemmel bir tezat yaratır. Renk paleti, altın sarıları, toprak renkleri ve derin yeşillerle dolu etkileyici sıcak tonlar sunarak manzaraya hayat verir ve sonbaharın değişken renk tonlarını yansıtır. Uzun ağaçlar, renkleriyle alev aldıkları görünümüyle hafif bir rüzgarda nazikçe sallanıyor gibidir; varlıkları bu manzarayı çerçevelemekte değil, aynı zamanda huzur ve düşüncelere daldırmakta ustadır.

Kompozisyon, dikkati ufka yönlendirerek, sonbaharın altın ışığının uzak bir göl ile karşılaştığı noktaya odaklar, neredeyse doğanın güzelliği hakkında sırlar fısıldıyor gibi davranır. Geleneksel kıyafetler giymiş kadınlar sakin bir zarafet sergiliyor, duruşları paylaşılan bir düşünce anını işaret ediyor. Munch'ın karakteristik özelliği olan serbest fırça darbeleri, sahneye bir spontane enerji katarak duraksamaları ile tezat oluşturur; neredeyse yaprakların hışırtısını duyup, mevsimin taze havasını hissedebiliyormuş gibi hissedilir. Bu eser, sadelik ve duygunun harmanlandığı dokunaklı bir karışımı yakalıyor, hem nostaljik bir hissiyat hem de doğayla barışçıl bir bağlantı uyandırıyor.