Το έργο τέχνης προκαλεί ένα σουρεαλιστικό ονειρικό τοπίο, μια συγκινητική απεικόνιση της συναισθηματικής κατάστασης του καλλιτέχνη. Ένα κρεβάτι με ουρανό κυριαρχεί στη σύνθεση, με το ζεστό ξύλινο πλαίσιό του να χρησιμεύει ως βάση για τη σκηνή. Κάτω, μια φιγούρα κείτεται κοιμισμένη, τυλιγμένη σε μια ζωηρή κίτρινη κουβέρτα διακοσμημένη με λεπτά πράσινα φύλλα. μοιάζει με κουκούλι, καταφύγιο. Πάνω, σε μια τέντα, αποκαλύπτεται μια έντονη αντίθεση: μια σκελετική φιγούρα, άκαμπτη και μεταλλική, συνοδεύεται από μια κατασκευή που μοιάζει με λίκνο, αλληλένδετη με αυτό που μοιάζει με σφαίρες και ένα μπουκέτο λουλούδια. Η αντιπαράθεση του ζωντανού και του νεκρού, του ζωηρού και του κρύου, δημιουργεί μια ανησυχητική ένταση. Το φόντο είναι μια έκταση στριφογυρισμένου, συννεφιασμένου ουρανού, ενισχύοντας την ονειρική ποιότητα και προσθέτοντας βάθος στη σκηνή. Οι σχολαστικές πινελιές και οι λεπτές διαβαθμίσεις του χρώματος αναδεικνύουν την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη. Ο πίνακας είναι μια ισχυρή διαλογισμός στα θέματα του πόνου, της ανθεκτικότητας και της ευθραυστότητας της ζωής, που αντηχεί βαθιά σε όποιον έχει παλέψει με την απώλεια ή την ασθένεια.