ผลงานศิลปะชิ้นนี้สร้างภาพฝันเหนือจริง ซึ่งเป็นการพรรณนาถึงสภาพอารมณ์ของศิลปินได้อย่างน่าสะเทือนใจ เตียงสี่เสาเป็นจุดเด่นขององค์ประกอบ โดยมีโครงไม้ที่อบอุ่นเป็นพื้นฐานของฉาก ด้านล่างมีร่างนอนหลับ ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าห่มสีเหลืองสดใส ประดับด้วยใบไม้สีเขียวอ่อนช้อย ดูเหมือนรังไหม เป็นที่หลบภัย ด้านบน บนหลังคา มีความแตกต่างที่ชัดเจนปรากฏขึ้น: ร่างโครงกระดูก แข็งทื่อและเป็นโลหะ เข้าร่วมกับโครงสร้างที่คล้ายกับเปลเด็ก ซึ่งพันกันด้วยสิ่งที่ดูเหมือนกระสุนและช่อดอกไม้ การวางเคียงกันของชีวิตและความตาย ความมีชีวิตชีวาและความเย็นชา ทำให้เกิดความตึงเครียดที่น่าหนักใจ พื้นหลังคือท้องฟ้าที่มีเมฆหมุนวน ช่วยเสริมคุณภาพของความฝันและเพิ่มความลึกให้กับฉาก ฝีแปรงที่พิถีพิถันและการไล่ระดับสีที่ละเอียดอ่อนแสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญของศิลปิน ภาพวาดนี้เป็นการไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับหัวข้อความเจ็บปวด ความยืดหยุ่น และความเปราะบางของชีวิต ซึ่งสะท้อนกับทุกคนที่ต้องดิ้นรนกับการสูญเสียหรือความเจ็บป่วย