Σε αυτό το μαγευτικό έργο βλέπουμε δύο νεαρές κοπέλες να ξαπλώνουν σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, φαινομενικά βυθισμένες στην ηρεμία του τοπίου γύρω τους. Οι απαλές, ρέουσες γραμμές των ρούχων τους προκαλούν μία αίσθηση κίνησης, σαν να παίζει ένα ελαφρύ αεράκι με το ύφασμα. Η κάθε φιγούρα είναι διακοσμημένη με κομψά καπέλα για τον ήλιο, προσθέτοντας μία παιχνιδιάρικη αίσθηση ενώ ταυτόχρονα πλαισιώνουν τα νεανικά τους πρόσωπα - τα χαρακτηριστικά ορίζονται περισσότερο από την υπόνοια παρά από αυστηρές λεπτομέρειες. Το φόντο φέρει ένα θολό τοπίο, με ψήγματα λαμπερής νερού που υποδηλώνουν μία μακρινή θέα, όπου βάρκες αιωρούνται αργά; η απαλότητα της εστίασης προσκαλεί τους θεατές σε ένα ήσυχο όνειρο.

Το χρώμα παίζει ζωτικό ρόλο σε αυτό το έργο τέχνης. Ο Renoir χρησιμοποιεί μια λεπτή παλέτα παστέλ - χρυσά κίτρινα, απαλά λευκά και ευγενικά πράσινα - που συγχωνεύονται αρμονικά για να δημιουργήσουν μια αιθέρια ατμόσφαιρα. Αυτή η ηρεμιστική επιλογή χρωμάτων, σε συνδυασμό με τις δεξιοτεχνικές πινελιές του καλλιτέχνη, εμβαθύνει μια αίσθηση ζεστασιάς και φιλίας, επιτρέποντας σε κάποιον να νιώσει τη ζεστασιά ενός ηλιόλουστου απογεύματος. Ο πίνακας συλλαμβάνει μια φευγαλέα στιγμή, ένα ψίθυρο του χρόνου που πέρασε σε ανάπαυση και συντροφιά, αντικατοπτρίζοντας τη γοητεία του καλλιτέχνη για το φως επιτρέποντας στα συναισθήματα να ανθίσουν μέσω του παιχνιδιού των αποχρώσεων και της φωτεινότητας – μια χαρακτηριστική ιδιότητα του Ιμπρεσιονισμού. Αυτό το έργο δεν γιορτάζει μόνο την ομορφιά της νεότητας, αλλά λειτουργεί και ως ένα νοσταλγικό παράθυρο σε μια πιο απλή και χαρούμενη εποχή, κάνοντάς το ένα πολυτιμότατο κομμάτι στην ιστορία της τέχνης.