Το έργο προσκαλεί τους θεατές σε ένα ζωντανό tableau που εκρήγνυται με ζωή μέσω της δυναμικής χρήσης του χρώματος και της υφής. Με την πρώτη ματιά, η εντυπωσιακή διάταξη των λουλουδιών καταλαμβάνει το κέντρο της σκηνής, οι γλυπτικές τους μορφές συλλαμβάνονται με σχεδιασμένες πινελιές, οι οποίες μοιάζουν σχεδόν χειροπιαστές. Τα κόκκινα και ροζ τονίζουν τη ζωτικότητα και εκπέμπουν ζεστασιά, ενώ οι αποχρώσεις του πράσινου και του λευκού δημιουργούν έναν αναζωογονητικό αντίκτυπο. Είναι σαν αυτά τα λουλούδια να χορεύουν σε μια καλοκαιρινή αύρα, ζωντανά και σχεδόν έτοιμα να ξεχυθούν από τον καμβά.

Το φόντο, ένα μείγμα γήινων τόνων και παιχνιδιάρικου μοβ, προσφέρει μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με το μπουκέτο, υπονοώντας ότι υπάρχει ένας πλούσιος κήπος πέρα από το γυάλινο βάζο. Η τεχνική του καλλιτέχνη να υπερκαλύπτει χρώμα προσφέρει βάθος και κίνηση—μια πρόσκληση για τα μάτια να περιπλανώνται στον καμβά. Οι συναισθηματικές αντιδράσεις κατακλύζουν; η σκηνή προκαλεί μια αίσθηση χαράς και νοσταλγίας, που θυμίζει μια ηλιόλουστη ημέρα που πέρασε ανάμεσα σε θαύματα της φύσης. Αυτό το κομμάτι ενσωματώνει μια γιορτή της ζωής, συλλαμβάνοντας τη fleeting beauty, και ανακλά μια εποχή όπου η εξερεύνηση του χρώματος και της μορφής ξεπέρασε τις συμβάσεις, σηματοδοτώντας μια σημαντική σημασία στον κόσμο της τέχνης.