Αυτό το μαγευτικό έργο παρουσιάζει μια γυναίκα σε έναν ήρεμο εσωτερικό χώρο, ντυμένη με ένα ρέον φόρεμα σε ώχρα απόχρωση, καθισμένη με χάρη δίπλα σε ένα ξύλινο τραπέζι. Προσεκτικά τακτοποιεί ένα ζωντανό μπουκέτο λουλουδιών σε ένα βαθύ πράσινο βάζο, τα χέρια της διακριτικά ακουμπούν καθώς σα να έχουν παγώσει στη μέση μιας κίνησης. Το απαλό γκρι φόντο προσδίδει ησυχία στη σκηνή, ενώ ένας μικρός πίνακας τοπίου στον τοίχο προσθέτει μια αντίθεση φυσικού τοπίου. Η αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς σμιλεύει με ιδιαίτερη λεπτομέρεια τις πτυχές του φορέματός της και την υφή των λουλουδιών, προκαλώντας αίσθηση στοχαστικής γαλήνης και σεβασμού στην απλή ομορφιά.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια δεξιοτεχνική ακρίβεια, συνδυάζοντας σχεδόν φωτογραφικό ρεαλισμό με διακριτική στυλιζάρισμα, ιδιαίτερα στο ήρεμο προφίλ της γυναίκας και στο ρυθμό των πτυχώσεων του ενδύματός της. Η παλέτα επιλέχθηκε προσεκτικά: ζεστοί γήινοι τόνοι κυριαρχούν στη φιγούρα και τα έπιπλα, ενώ τα ζωηρά κόκκινα, κίτρινα και μωβ των λουλουδιών δημιουργούν μια αρμονική και εκφραστική αντίθεση. Ιστορικά, το έργο αντανακλά τις τάσεις των αρχών του 20ού αιώνα για την επιστροφή στην τάξη και την ηρεμία μετά τις αναταραχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, δίνοντας έμφαση σε οικεία, οικιακά θέματα αντί για αντ-βανγκάρντ πειραματισμούς. Προσκαλεί τον θεατή να σταθεί και να απολαύσει την ήρεμη αξιοπρέπεια των καθημερινών στιγμών, ανεβάζοντας ένα απλό μπουκέτο σε σύμβολο γαλήνης και ανθρώπινης σύνδεσης.