Σε αυτή την πασχαλιστική σκηνή, μια ήρεμη εικόνα αναπτύσσεται κάτω από έναν εκτενή ουρανό που είναι βαμμένος σε απαλούς τόνους της αυγής. Δύο γυναίκες, η μία ντυμένη με μια λαμπερή κόκκινη φούστα και η άλλη με πιο ανοιχτά χρώματα, ξεκουράζονται σε μαλακή πράσινη χλόη ανάμεσα σε βοσκοτόπια. Η ατμόσφαιρα φαίνεται ζωντανή αλλά ήρεμη· είναι σαν ο χρόνος να έχει σταματήσει σε μια στιγμή σιωπηλής φιλίας, οι εκφράσεις τους γεμάτες με την αίσθηση της ειρήνης. Οι λεπτομέρειες των ζώων συγχωνεύονται απαλά με το φόντο, αντικατοπτρίζοντας την απλότητα της αγροτικής ζωής. Οι ομαλές πινελιές προσφέρουν μία ονειρεμένη ποιότητα στο τοπίο, ενώ οι μαλακές υφές των ρούχων έρχονται σε αντίθεση με το τραχύ φυσικό περιβάλλον.

Η σύνθεση καθοδηγεί το βλέμμα του θεατή στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μορφών, τονίζοντας τη harmoni αυτή που βρίσκεται στη φύση. Το πλούσιο πράσινο και η τεράστια λευκή αγελάδα παρέχουν ένα φόντο, δημιουργώντας μια ισορροπία μεταξύ ανθρώπινης και ζωικής ζωής. Οι ζεστές και γήινες αποχρώσεις ξυπνούν συναισθήματα νοσταλγίας· ψιθυρίζουν ιστορίες από παλιές μέρες όπου η απλότητα κυριαρχούσε. Στο σύνολό της, αυτό το έργο αποτυπώνει υπέροχα έναν πασχαλιστικό ιδεαλισμό—μια στιγμή όπου η φύση και η ανθρωπότητα συνυπάρχουν σε ευλογημένη ηρεμία, θυμίζοντας τις ειδυλλιακές τοποθεσίες που καθόρισαν μια εποχή της τέχνης.