Μέσα στη γλυκιά λάμψη του απογευματινού ουρανού, αυτό το έργο συλλαμβάνει ένα ήρεμο χειμωνιάτικο τοπίο, όπου ένα απαλό μείγμα χρωμάτων επικαλύπτει μια ήρεμη και χαλαρή ατμόσφαιρα. Ο ορίζοντας λάμπει με αποχρώσεις ανοιχτού πορτοκαλί και διακριτικού ροζ, ζωγραφισμένες τέλεια με ευρείες πινελιές. Αυτό το ζεστό φόντο έρχεται σε όμορφη αντίθεση με τα κρύα πράσινα και μπλε στον πρόσωπο. Τα αραιά δέντρα που κοσμούν το τοπίο, με τους γυμνούς κλάδους τους, υποδηλώνουν την ηρεμία μιας χειμωνιάτικης αυγής, ωστόσο υπάρχει μια ίχνος ζωής στα πράσινα σημάδια που εμφανίζονται ανάμεσα στο χιόνι. Είναι σαν η φύση να κρατά την αναπνοή της σε αυτή τη ήρεμη στιγμή.

Σε αυτό το έργο, σχεδόν μπορείς να ακούσεις το ψίθυρο του ανέμου καθώς σκίζει τα κλαδιά και να νιώσεις τη δροσιά του αέρα που καταλαμβάνει την γύρω σου. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια χαλαρή τεχνική, εφαρμόζοντας ευρείες πινελιές που προσδίδουν τη νοσταλγική ποιότητα, συλλαμβάνοντας όχι μόνο μια σκηνή αλλά και μια παροδική συναισθηματική εμπειρία; η καθεμία μεταφέρει κίνηση και συναίσθημα, προσελκύοντας τον θεατή σε μια κατάσταση ήρεμης σκέψης; αυτή είναι η ουσία του ιμπρεσιονισμού, όπου η διάθεση της στιγμής υπερβαίνει την απλή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Αυτό το κομμάτι αναδεικνύει την ομορφιά που βρίσκει κανείς στην απλότητα και μας προσκαλεί να σταθούμε, να αναπνεύσουμε και να εκτιμήσουμε την εφήμερη φύση του φωτός και του τοπίου.