Σε αυτή την οικεία πορτρέτο, μια νέα γυναίκα καταγράφεται σε μια στιγμή ήσυχης συγκέντρωσης, πιθανώς χαμένη στις σκέψεις της ενώ προσεκτικά κεντάει. Οι μαλακές κυματιστές καστανοκόκκινων μαλλιών την πιάνουν το φως, συνοδευόμενη από ένα απλό αλλά κομψό ρούχο διακοσμημένο με λεπτό δαντελένιο γιακά. Αυτό το ένδυμα, ενδεικτικό της μόδας στο τέλος του 19ου αιώνα, τονίζει την ήπια στάση της. Το περιβάλλον την περιβάλλει σε ένα ξέπλυμα από βαθιά μπλε και πράσινες αποχρώσεις, δημιουργώντας μια ήρεμη ατμόσφαιρα που προσελκύει τον θεατή στην στοχαστική της κατάσταση. Φαίνεται ότι ο χρόνος σταματά σε αυτή τη γαλήνια στιγμή.

Ο Renoir χρησιμοποιεί δεξιοτεχνικά τις χαλαρές πινελιές, επιτρέποντας στα χρώματα να αναμιγνύονται και να καταλήγουν, προσθέτοντας μια αίσθηση κίνησης και ζωής στο έργο. Η παλέτα των χρωμάτων είναι πλούσια αλλά απαλή, υπογραμμίζοντας την αρμονία μεταξύ της γυναίκας και της τέχνης της. Η αντίθεση μεταξύ των πιο ανοιχτών τόνων του προσώπου της και του σκούρου υφάσματος των ρούχων δεν τονίζει μόνο την εμφάνιση της, αλλά προκαλεί επίσης μια συναισθηματική ζεστασιά και τρυφερότητα. Ιστορικά, αυτό το έργο αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον του Renoir για την καθημερινή ζωή και την ομορφιά που εντοπίζεται σε καθημερινές στιγμές, συλλαμβάνοντας την ουσία της θηλυκότητας και της δημιουργικότητας κατά την διάρκεια αυτή της ζωής στην ιστορία της τέχνης.