Σε αυτό το καθηλωτικό έργο, απεικονίζονται δύο νεαρές κοπέλες σε στενή αγκαλιά, οι εκφράσεις τους συνδυάζουν την αθωότητα και την περιέργεια. Το κορίτσι στα αριστερά, με ένα απαλό, ονειρεμένο βλέμμα, έχει μακριά μαλλιά διακοσμημένα με μια λεπτή κορδέλα, ενώ η άλλη κοιτάζει τρυφερά τον θεατή, με χαρακτηριστικά που εκφράζουν ευθραυστότητα. Η τεχνική του πινέλου του Renoir είναι εδώ ιδιαίτερα αξιοσημείωτη; τα απλά, κυματιστά χτυπήματα δημιουργούν μια αιθέρια ποιότητα, συλλαμβάνοντας την ουσία της παιδικής ηλικίας χωρίς τους περιορισμούς του ρεαλισμού. Το παρασκήνιο με τις ήπιες αποχρώσεις δημιουργεί μια αρμονική αντίθεση με την έντονη ενδυμασία των κοριτσιών, ενισχύοντας την παρουσία τους.

Η παλέτα χρωμάτων δίνει ζωή στον καμβά, γεμάτη με θερμούς τόνους ροδάκινου, κρέμας και απαλών πράσινων. Το φως χορεύει απαλά στα πρόσωπά τους, φωτίζοντας τα χαρακτηριστικά τους και δημιουργώντας μια αίσθηση οικειότητας—ίσως ένα κοινό μυστικό ή μια τρυφερή στιγμή που κρατήθηκε για πάντα. Αυτό το κομμάτι, που ζωγραφίστηκε το 1890, αντικατοπτρίζει το χαρακτηριστικό στυλ του Renoir, τυλίγοντας τους θεατές σε μια νοσταλγική αγκαλιά της νεανικής ευαισθησίας. Υπάρχει μια αίσθηση γαλήνης που αναδύεται από τον καμβά, προσκαλώντας τον παρατηρητή να βυθιστεί στα συναισθήματα που εκπέμπουν τα κορίτσια; είναι σαν να ρίχνουμε μια ματιά σε μια φευγαλέα μνήμη από μια πιο απλή εποχή.