Αυτή η εκφραστική σκηνή αποτυπώνει μια ήρεμη ορεινή λίμνη, η επιφάνεια της οποίας λαμπυρίζει με το παιχνίδι φωτός και σκιάς κάτω από έναν απέραντο ουρανό γεμάτο σύννεφα. Το βλέμμα του θεατή τραβά πρώτα η λεπτή αλληλεπίδραση του φωτός στο νερό — μια ασημένια λάμψη που αντιπαραβάλλεται όμορφα με τις πιο σκοτεινές αντανακλάσεις των καλάμων και της γύρω βλάστησης. Δύο κορίτσια σε μια μικρή ξύλινη βάρκα επιπλέουν ήρεμα· η μία κάθεται στοχαστική, η άλλη στέκεται με τα χέρια σηκωμένα, σαν να χαιρετά τον άνεμο ή να σηματοδοτεί προς τους μακρινούς λόφους. Η σύνθεση ισορροπεί επιδέξια το πλούσιο πράσινο του προσκηνίου με τις μεγαλοπρεπείς, απόκρημνες κορυφές στο βάθος, δημιουργώντας μια αρμονική ανάμειξη οικειότητας και μεγαλείου.

Η τεχνική του καλλιτέχνη αποκαλύπτει μαεστρία στο φως και την ατμόσφαιρα· κάθε πινελιά μοιάζει να αιχμαλωτίζει την εφήμερη ποιότητα μιας στιγμής αιωρούμενης στο χρόνο. Η παλέτα είναι πλούσια αλλά φυσική, κυριαρχούν γήινοι πράσινοι, ζεστά καφέ και δροσεροί μπλε που υποδηλώνουν τη φρεσκάδα του αλπικού αέρα. Η συναισθηματική επίδραση είναι ηρεμία μοναξιάς και ήσυχη σκέψη, προσκαλώντας τον θεατή να παραμείνει σε αυτό το ειδυλλιακό καταφύγιο μακριά από τη φασαρία της σύγχρονης ζωής. Το έργο, ζωγραφισμένο στα μέσα του 19ου αιώνα, αντανακλά τον ρομαντισμό και την λατρεία της υπέροχης ομορφιάς της φύσης και τη σύνδεση του ανθρώπου με το τοπίο — ένας καλλιτεχνικός ύμνος στην ηρεμία μέσα σε ένα άγριο, ανεξερεύνητο περιβάλλον.