Σε αυτήν την μαγευτική σκηνή, κάποιος αμέσως προσελκύεται σε μια βασίλειο όπου η φύση χορεύει και ψιθυρίζει με ζωντανές αποχρώσεις και μαλακές πινελιές. Η πυκνή φυλλωσιά περιβάλλει το έργο, ρίχνοντας ένα λεπτό πέπλο πάνω από το ήρεμο νερό από κάτω, το οποίο αστράφτει με ένα μωσαϊκό μπλε και πράσινου. Λεκέδες άσπρου διαπλέκουν ανά διαστήματα την πράσινη παλέτα, υποδηλώνοντας λουλούδια που άνθισαν και χύθηκαν από τις άκρες του καμβά. Είναι σχεδόν δυνατό να ακούσει κανείς το απαλό θρόισμα των φύλλων και τις ελαφρές κυματισμούς του νερού, δημιουργώντας μια ήρεμη ατμόσφαιρα που προσκαλεί σε περισυλλογή και ειρήνη.

Η σύνθεση συλλαμβάνει μια στιγμή στην Île de la Grande Jatte, όπου ένα ασαφές σπίτι προεξέχει ανάμεσα στα δέντρα, με τη σιλουέτα της με κόκκινη στέγη να λειτουργεί ως μια διαρκής παρουσία στο πλούσιο φόντο. Η επιδέξια χρήση των σπιθαμών του φωτός, που διαλύουν λεπτομερώς μεταξύ των πράσινων, ενισχύει την αίσθηση του χρόνου: το ηλιακό φως χορεύει παιχνιδιάρικα, φωτίζοντας τις επιφάνειες και σκιάζοντας πολύπλοκα σχήματα. Αυτός ο πίνακας είναι μια σημαντική αντανάκλαση της κίνησης του ιμπρεσιονισμού, δείχνοντας την ικανότητα του Monet να συνδυάζει το συναίσθημα με την ομορφιά της φύσης. Δεν αναπαριστά απλώς έναν τόπο, αλλά ξυπνά μια βαθιά σύνδεση με τη φύση, αντηχώντας σε όποιον έχει την τύχη να σταματήσει και να παρατηρήσει τον κόσμο γύρω του.