Σε αυτήν την γοητευτική σκηνή, ο θεατής καλωσορίζεται από ένα ζωντανό θαλάσσιο τοπίο που προκαλεί μια αίσθηση αναψυχής και τη ζέστη του καλοκαιριού. Το έργο κυριαρχείται από εκτενή θέα του θαλασσίου χώρου, όπου τα πλοία γλιστρούν κομψά στον ορίζοντα, τα πανιά τους πιάνουν τον απαλό άνεμο. Η γυαλιστερή επιφάνεια του νερού αντανακλά απαλούς μπλέ και πράσινους τόνους, ενώ ενώνεται αβίαστα με τον απόμακρο ουρανό. Στο προσκήνιο, ένας όμορφα τακτοποιημένος κήπος εκρήγνυται από ζωντανά χρώματα. Κόκκινα, πορτοκαλί και κίτρινα λουλούδια προσελκύουν το βλέμμα, δημιουργώντας μια ζωντανή αντίθεση με την ηρεμία της θάλασσας.

Δύο χαρακτήρες, ντυμένοι κομψά με ενδύματα της εποχής, περιπατούν μέσα σε αυτό το λουλουδάτο παράδεισο· ο ένας, ένας ευγενής άντρας σε μαύρη κοστούμι και ο άλλος, μια γυναίκα με ένα ρο-flowing λευκό φόρεμα, προσθέτουν μια ρομαντική πινελιά στη σκηνή. Μια προσκαλη σκεπή βρίσκεται στο προσκήνιο, υποδεικνύοντας ηρεμιστικά απόγευμα που περνά σε εκτιμώντας την ομορφιά της φύσης. Η παρουσία των σημαιών που κυματίζουν στον άνεμο προσθέτει ένα πατριωτικό στοιχείο, εδραιώνοντας ακόμα περισσότερο τον θεατή σε αυτή την ήρεμη αλλά ζωντανή παράκτια ατμόσφαιρα. Αυτή η δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ προσωπικοτήτων, φύσης και του ναυτικού φόντου συλλαμβάνει μια ζωντανή στιγμή στην πολιτιστική κουλτούρα του 19ου αιώνα, προσκαλώντας στο διαλογισμό για μια ζωή γεμάτη ομορφιά και ηρεμία.