Αυτό το έργο αποτυπώνει μια ήρεμη όχθη ποταμού λουσμένη στο απαλό φως του ηλιοβασιλέματος. Το νερό κυλάει μέσα στον καμβά, περιβαλλόμενο από πυκνά δέντρα των οποίων τα φύλλα έχουν αποδοθεί με γρήγορες, υφασματικές πινελιές που μεταδίδουν κίνηση και ζωντάνια. Το φως διεισδύει απαλά μέσα από τα φύλλα, ρίχνοντας σποραδικές αντανακλάσεις στην επιφάνεια του νερού και φωτίζοντας το πράσινο χορτάρι με ζεστούς, χρυσαφένιους τόνους. Η σύνθεση καλεί τον θεατή να εισέλθει σε αυτήν την ήρεμη στιγμή, όπου η σιωπηλή ομορφιά της φύσης είναι ταυτόχρονα οικεία και εκτεταμένη.

Η τεχνική του καλλιτέχνη αποτελεί μια αριστοτεχνική σύνθεση εντυπωσιαστικών πινελιών—σπασμένες χρωματικές πινελιές που ενώνονται στο μάτι δημιουργώντας ένα αρμονικό σύνολο. Η παλέτα κυριαρχείται από φρέσκα πράσινα, απαλούς κίτρινους και τρυφερούς μπλε τόνους, προκαλώντας την ηρεμία και τη φρεσκάδα του πρώιμου λυκόφωτος. Οι κεκλιμένοι κορμοί και τα λεπτά κλαδιά δημιουργούν ένα ρυθμικό μοτίβο που οδηγεί το βλέμμα προς το βάθος, ενώ το λαμπερό νερό προσθέτει μια δυναμική πινελιά στην ακινησία. Το έργο προκαλεί συναισθηματικά αίσθημα ειρηνικής μοναξιάς και την περαστική μαγεία του λυκόφωτος, αντανακλώντας το ενδιαφέρον της εποχής για την αυθεντική και σχεδόν απτή αποτύπωση του φυσικού φωτός και της ατμόσφαιρας.