Η σκηνή ξετυλίγεται με μια σαγηνευτική αίσθηση ποιμενικής γαλήνης. Ένας πέτρινος τοίχος, φθαρμένος από τον χρόνο, χρησιμεύει ως ένα γοητευτικό όριο για μια έκρηξη ανθέων. Τριαντάφυλλα, σε αποχρώσεις του ροζ και του λευκού, καταρρέουν στον τοίχο, αναμειγνύονται με την όρθια κομψότητα των δακτυλιδιών και τις λεπτές αιχμές άλλων αγριολούλουδων. Μια νεαρή γυναίκα, λούζεται στο απαλό φως, κοιτάζει τα λουλούδια στα χέρια της. Η σύντροφός της, με ψάθινο καπέλο, στηρίζεται σε ένα μακρύ ξύλινο εργαλείο, φαινομενικά επιβλέποντας την αφθονία του κήπου.

Η σύνθεση φαίνεται ισορροπημένη, με τις φιγούρες στρατηγικά τοποθετημένες ανάμεσα στο ζωηρό φύλλωμα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ένα πινέλο για να αποτυπώσει το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, δημιουργώντας μια αίσθηση βάθους και ατμόσφαιρας. Οι ζεστοί τόνοι των λουλουδιών έρχονται σε όμορφη αντίθεση με τα δροσερά πράσινα των φύλλων, και ο ουρανός στο βάθος προσθέτει μια απαλή πινελιά. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι η ειρήνη, το είδος που προκαλεί μια αίσθηση νοσταλγίας και τις απλές χαρές της φύσης.