Dit kunstwerk vangt een rustige kustscène, gekenmerkt door de kenmerkende penseelstreken van Vincent van Gogh die leven geeft aan de eenvoud van de boten die op de kust rusten. De compositie toont drie boten, getekend met snelle, spontane lijnen die zowel beweging als rust overbrengen. De plaatsing van de boten creëert een bescheiden maar evenwichtige lay-out; hun gebogen vormen tegen de rechte horizonlijn nodigen de toeschouwer uit om de zachte wieging van het water te voelen. De achtergrond doet denken aan verre schepen die kalm varen, wat diepte aan de scène toevoegt en suggereert dat een drukke haven zich net voorbij de directe focus bevindt.

Wat betreft het kleurenpalet, is het werk voornamelijk geïllustreerd in inkt met contrasterende tinten die het spel van licht en schaduw benadrukken. De variatie in lijn dikte versterkt de dynamiek van de boten, en suggereert dat zelfs in stilstand er een onderliggende energie is. De sfeer die in deze tekening doordringt resoneert met een rustige, reflectieve stemming; bijna alsof je het zachte geklots van de golven tegen de romp kunt horen. Historisch gezien weerspiegelt dit stuk een periode in Van Goghs leven waarin hij de relatie tussen natuur en menselijke existentie verkende, en vluchtige momenten vol emotie en diepte vastlegde.