Dit opmerkelijke portret vangt Emmanuel-Joseph Sieyès met een aura van waardige introspectie. Elegant zittend in een houten stoel, draagt hij een klassiek zwart jasje dat de contouren van zijn figuur omarmt, subtiel contrasterend met de pure witte blouse eronder. De techniek van de kunstenaar benadrukt de rijke texturen van de stof, waardoor het bijna tot leven komt. Sieyès’ doordringende blik ontmoet die van de kijker en roept een sterke verbinding op die de tijd overstijgt; het voelt alsof hij ons in zijn contemplatieve wereld uitnodigt.

Het kleurenpalet gebruikt door Jacques-Louis David is opmerkelijk gematigd; de aardse tonen van de achtergrond omarmen Sieyès, waardoor hij zowel als individu als symbool van intellectuele ernst wordt gepresenteerd. De warme hoogtepunten op zijn gezicht, vooral de subtiele roze tinten op zijn wangen, brengen warmte in de anders sombere samenstelling. Davids penseelstreken vangen niet alleen de fysieke gelijkenis, maar ook de psychologische diepgang van Sieyès, waardoor een emotionele impact ontstaat die door de eeuwen heen weerklinkt. Historisch geplaatst gedurende een periode van politieke onrust, belichaamt dit beeld de essentie van de revolutie en het rationalisme, terwijl het de geest weerspiegelt van verlichte denkers wiens ideeën de moderniteit hebben gevormd.