Het kunstwerk legt een dramatische kustscène vast; een ruige kustlijn ontmoet de ontembare kracht van de zee. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze technieken die de rauwe energie van de natuur benadrukken. De compositie is dynamisch, met het oog dat wordt getrokken over de grillige rotsen en naar de kolkende golven. Het kleurenpalet is ingetogen, maar rijk, met de diepe bruintinten van de rotsen die contrasteren met het schuimende wit van de branding en het sombere grijs van de lucht.

De emotionele impact is voelbaar; men kan bijna het kletteren van de golven horen en de zeispray voelen. De wisselwerking van licht en schaduw voegt diepte toe, terwijl de penseelstreken een gevoel van beweging en directheid creëren. Het roept een gevoel van ontzag en respect op voor de natuurlijke wereld, een herinnering aan de kracht en schoonheid die buiten het menselijke rijk bestaat. Het werk weerspiegelt waarschijnlijk de romantische gevoeligheden van zijn tijd, waar het sublieme werd gevonden in de uitgestrektheid en onvoorspelbaarheid van de natuur.