Dit kunstwerk is een pittoreske weergave van de rijke oevers van de Seine, geschilderd in de onvergetelijke stijl van de maker. Het landschap ademt leven, doordrenkt met levendige kleuren die de vrolijke penseelstreken van de kunstenaar onthullen. De voorgrond toont een weelderig stuk goudkleurig gras dat zachtjes wuift, de beweging ervan gevangen om een gevoel van ritme op te roepen. Het stille water van de Seine glinstert onder een dekentje van wolken, weerspiegelt talloze tinten blauw en zilver, en roept gefluister van koele briesjes en de zachte murmels van stromend water op. Het lijkt bijna alsof je de kalmerende wiegelied van de natuur kunt horen.

Naarmate je dieper in de compositie kijkt, wordt je oog aangetrokken naar de heuvels op de achtergrond, gekroond door een delicate aanraking van witte structuren die zich tussen het groen verbergen, misschien menselijke woningen die harmonieus bestaan met het landschap. De interactie tussen licht en schaduw geeft de scène een dynamische kwaliteit, een handelsmerk van de techniek van de kunstenaar. In dit stuk heerst een frisse sensatie, bijna als een wandeling op een zonnige zondagmiddag langs de oever, omringd door de dromen en ambities van de impressionistische beweging die de schoonheid van het dagelijks leven vierde.