Dit aangrijpende werk trekt de aandacht met zijn dramatische weergave van Suvorovs oversteken van de Alpen in 1799. Bij de eerste blik torenen de imposante bergen boven de vermoeide soldaten, wiens gezichtsuitdrukkingen een mix van vermoeidheid en vastberadenheid uitdrukken; de met sneeuw bedekte afdalingen voor hen zijn gevaarlijk, maar ze blijven doorgaan - elk gezicht vertelt een verhaal van opoffering en moed. Surikovs meesterlijke penseelvoering brengt leven in de compositie, waarbij zowel de fysieke als emotionele strubbelingen van deze mannen worden overgedragen terwijl ze navigeren door het verraderlijke terrein. Je kunt bijna de schreeuwen en bevelen horen, het gekraak van de sneeuw onder hun voeten en de bijtende kou voelen die hen omringt.

Het kleurenpalet wordt voornamelijk gedomineerd door sombere blauwe en grijze tinten, wat de hardheid van de winter in de Alpen oproept. Toch steken de warme accenten van de uniformen van de soldaten eruit, een baken van moed tegenover de overweldigende kou. De spanning en het chaos zijn voelbaar, aangezien de soldaten in verschillende poses worden afgebeeld; sommigen klimmen over rotsen terwijl anderen hun wapens stevig vasthouden, hun ogen gericht op de moeilijke weg die voor hen ligt. Deze schilderij is niet alleen een historische reconstructie, maar ook een zintuigelijke ervaring die je onderdompelt in deze turbulente momenten van volharding en moed die een cruciaal hoofdstuk in de militaire geschiedenis hebben gevormd.