In deze serene weergave van het plateau wordt het oog onmiddellijk getrokken naar de uitgestrekte lucht vol wolken die zowel rust als tumult suggereert. Zachte tinten van lavendel en paars dansen over de wolken, terwijl gouden gele tinten de aanwezigheid van de zon suggereren die probeert door te dringen; het is alsof de atmosfeer zelf leeft, ademend in het laatste licht van de dag. Hieronder verankert het aardse landschap de kijker, een breed uitgestrekt stuk groen en bruin geaccentueerd door de zachte beweging van laag gras en delicate wilde bloemen - kleine kleurexplosies verspreid als confetti over een enorme canvas.

De techniek van de kunstenaar onthult een delicate interactie tussen licht en schaduw; de wolken zijn getextureerd met snelle, expressieve penseelstreken die beweging impliceren, wat wijst op een voortdurend veranderd milieu. Om dit landschap heen creëert de horizonlijn een uitnodigende opening naar de wijde ruimte daarbuiten, de kijkers aanmoedigend om hun eigen fantasietour te starten. Dit stuk roept de schoonheid op van vluchtige momenten in de natuur, wekt gevoelens van rust en reflectie terwijl men onder een uitgestrekt hemel staat, omringd door de zachte fluisteringen van de aarde onder hun voeten.