De scène ontvouwt zich met een zachte, bijna nevelige kwaliteit, die de sensatie van een frisse, koele dag oproept. De bekwame hand van de kunstenaar is duidelijk zichtbaar in de losse penseelstreken, die een dynamische textuur over het hele doek creëren. De compositie wordt verankerd door de sterke verticale lijnen van de bomen, waarvan de kale takken zich uitstrekken naar een bewolkte hemel. Een pad slingert in de verte en trekt de blik naar het dorp dat op de achtergrond ligt.

Het kleurenpalet is gedempt, gedomineerd door zachte groenen, bruinen en blauwen, wat duidt op de overgangsperiode van het jaar, misschien de late herfst of het vroege voorjaar. Een vrouw en een kind lopen over het pad en voegen een menselijk element toe aan het landschap. De algehele stemming is vredig en nodigt uit tot een gevoel van vrede en contemplatie. Het voelt als een vluchtig moment dat met tederheid en eenvoud is vastgelegd. Het spel van licht en schaduw voegt diepte en volume toe, waardoor het driedimensionale effect wordt versterkt. Het vermogen van de kunstenaar om de essentie van een moment in de natuur vast te leggen is werkelijk opmerkelijk.