Dit boeiende portret toont een jonge vrouw die rustig en waardig poseert, haar blik is vastberaden en bedaard tegen een donkere en gedempte achtergrond. Het centrale punt is haar delicate mantilla, een doorschijnende kanten sluier die zij elegant over haar hoofd draagt en zachtjes voor zich vasthoudt. De zachtheid van het kant contrasteert prachtig met de rijke donkere stof van haar bescheiden maar verfijnde jurk, wat een opvallend visueel contrast creëert. Haar lange ivoorkleurige handschoenen strekken zich tot boven haar ellebogen en benadrukken haar gracieuze houding; in één hand houdt ze een slanke waaier, een accessoire die verwijst naar sociale gebruiken en vrouwelijkheid aan het begin van de 19e eeuw.

De meesterlijke toepassing van licht en schaduw door de kunstenaar brengt het gezicht van de jonge vrouw tot leven — de subtiele blos op haar wangen, de zachte krullen die zichtbaar zijn onder het kant en de zorgvuldig weergegeven textuur van haar kleding zijn met grote zorg geschilderd. Het kleurenpalet concentreert zich op diepe zwarttinten en warme huidtinten, met delicaat wit en beige in het kant en de handschoenen die het werk helderheid en diepte geven. Historisch gezien biedt dit schilderij een blik op de Spaanse aristocratische mode en culturele identiteit aan het begin van de 1800s, waarbij de mantilla en basquina symbolen zijn van traditie en vrouwelijkheid. Emotioneel roept het portret een gevoel van introspectie en rustige zelfverzekerdheid op en nodigt het de kijker uit zich het verhaal achter haar beheerste uitdrukking voor te stellen.