Het schilderij nodigt je uit in de rustige omhelzing van een Venetiaanse zonsondergang. De kunstenaar legt op meesterlijke wijze het spel van het licht op het water vast, waarbij de zon onder de horizon zakt en een warme gloed werpt die de scène in een gouden tint baadt. Gebouwen verschijnen uit de mist, hun vormen verzacht door het atmosferische perspectief, waardoor een gevoel van diepte ontstaat.

De penseelstreken van de kunstenaar zijn vrij en expressief, met zichtbare streken die het schilderij een dynamische kwaliteit geven. Het palet wordt gedomineerd door warme sinaasappels, gelen en blauwen, waardoor een harmonieuze en evocatieve compositie ontstaat. De compositie zelf is evenwichtig; een sterk verticaal element aan de linkerkant contrasteert met de meer horizontale spreiding van de stad en het water, waardoor het oog door de scène wordt getrokken. Het algehele effect is van sereniteit en schoonheid, waarbij de kijker wordt uitgenodigd om te blijven hangen en zich te verliezen in de romantiek van de scène.