In dit betoverende stuk zit een jonge vrouw met blond haar en rozenkleurige wangen gracieus, uitstralend een rustige charme die de kijker betovert. Haar zachte blik, iets afgewend, suggereert een moment van contemplatie—misschien is ze verloren in gedachten of verdiept in persoonlijke reflectie. De losse jurk, versierd met delicate patronen en tinten, suggereert zowel elegantie als comfort, en nodigt uit tot het verbeelden van de textuur van de stof. Haar rechterarm rust comfortabel, wat de ontspannen, maar statige houding benadrukt, terwijl de bloemmotieven in haar haar weerklank vinden met het grote boeket achter haar, waardoor een harmonieuze interactie tussen het onderwerp en zijn omgeving ontstaat.

Het gebruik van warme en heldere kleuren valt op in dit werk—de heldere gele, zachte rozen en milde groene tinten mengen zich prachtig en dragen bij aan een algemene sfeer van warmte en vitaliteit. Renoir's kenmerkende losse penseelstreken geven het werk een impressionistische kwaliteit die emotie vrij laat stromen vanaf het doek. De scène bezit een tijdloze kwaliteit, die een schoonheidmoment vastlegt dat het banale overstijgt, geworteld in de Parijse context van het begin van de 20e eeuw, een tijd vol met artistieke revoluties. Renoirs talent om de menselijke geest in zijn mooiste vorm te portretteren maakt dit werk niet alleen een visueel genot, maar ook een viering van het leven zelf.