Het kunstwerk vangt een serene maritieme scène, waarbij het zachte licht van de dageraad de haven in een milde gloed baadt; het kalme water weerspiegelt het levendige palet van de lucht, waarbij perzik-, lavendel- en lichtblauwe tinten worden gecombineerd, wat een gevoel van rust oproept. Op de voorgrond zijn figuren betrokken bij dagelijkse activiteiten—sommigen vissen terwijl anderen lijken te converseren of voor hun boten zorgen, allemaal onder het waakzame oog van een eenzame boom die de compositie prachtig frameert. De rotsachtige kliffen op de achtergrond en de hints van verre bergen suggereren de ruwe schoonheid van de natuur, waardoor een pittoreske omgeving ontstaat die kijkers uitnodigt om zich onder te dompelen in dit koninkrijk van rust.

Terwijl het oog van de kijker over het schilderij beweegt, trekt het schip dat in de haven is aangemeerd de aandacht—de opgeblazen zeilen vangen de ochtendwind en suggereren reizen die nog moeten komen. Het werk resoneert met een gevoel van rust, maar ook met een verwachtingsvolle energie; het voelt als een moment dat is bevroren in de tijd, waar natuur en mensheid harmonieus samenleven. Claude Joseph Vernets vaardige gebruik van licht en schaduw, gecombineerd met een boeiende compositie die gedetailleerde figuren in balans brengt met uitgestrekte landschappen, creëert een meeslepende ervaring die het gewone verandert in een buitengewone momenten van zonsopgang in de haven.