Het tafereel ontvouwt zich rondom een bescheiden huisje, genesteld in de zachte omhelzing van Windsor Park, geschilderd in een zachte, gedempte palet van grijs, bruin en warme okertinten. Op de voorgrond staat een oude boom met uitgestrekte takken, waarvan de bladeren subtiele goudachtige accenten dragen die zacht glinsteren onder een serene, diffuse lucht. Deze grote boom leidt de blik naar een rustig vijvertje waar koeien kalm drinken, wat een vredig plattelandsleven weerspiegelt. Daarachter staat de boerderij met getextureerde schaduwen, die de eenvoud en stille waardigheid van het boerenleven benadrukken. De ladders tegen de muur, de kleine veranda en de verspreide struiken scheppen een bewoonde sfeer, vol stille verhalen in elk detail.

De delicate aquareltechniek van de kunstenaar combineert zachte wassingen met zorgvuldig gecontroleerde lijnen, en vangt zo de essentie van het veranderende licht en de zachte beweging van bladeren en water. De compositie balanceert de grootheid van de boom met de bescheidenheid van de bouw, en creëert een visueel ritme dat zowel verankerd als luchtig aanvoelt. Het werk straalt een nostalgische kalmte uit en nodigt de toeschouwer uit om dit vredige pastorale toevluchtsoord binnen te stappen. Historisch gezien sluit het aan bij een waardering uit de 18de eeuw voor de rust van de natuur en de eenvoudige genoegens van het plattelandsleven.