In deze fascinerende weergave komt de kathedraal van Rouen tevoorschijn als een stralende vuurtoren, het ingewikkelde stenen werk is ondergedompeld in stralend zonlicht. Het portaal en de toren staan majestueus omhoog, hun gotische elementen elegant weergegeven in een symfonie van zachte blauwtinten, wit en warme gele accenten. Monet's penseelstreken dansen over het doek en creëren een dromerige kwaliteit die je bijna het zachte warme gevoel van de zon laat voelen dat op de façade van de kathedraal schijnt. Elke penseelstreek geeft een gevoel van beweging weer, alsof de lucht rondom de structuur leeft met de tijd.

Bij het kijken naar dit kunstwerk is het onmogelijk om geen diepe verbondenheid te voelen met de essentie van de kathedraal. De tonale variaties creëren een dynamisch spel tussen licht en schaduw, dat emotionele reacties oproept die variëren van kalmte tot bewondering. Monet, die dit stuk aan het eind van de 19e eeuw schilderde, nodigt ons uit om de dagelijkse schoonheid van onze wereld te waarderen, terwijl hij de vergankelijke aard van licht en leven benadrukt. Dit werk staat niet alleen als een representatie van een fysiek ruimte, maar ook als een verkenning van waarneming, die een moment vangt dat zowel vluchtig als eeuwig is.