Het kunstwerk vangt een serene maar dramatische schemeringsscène, waarbij de interactie van licht en schaduw een meeslepende sfeer creëert boven een rustige waterweg. De imposante silhouet van het Peter en Paul-fort staat majestueus voor een donkerde lucht, met blauwtinten en grijs die de palet domineren. De kunstenaar gebruikt een slimme kleurgradatie, die van de diepe schaduwen in de voorgrond en het midden naar stralende vlekken van rood licht overgaat die gloren tussen de wolken aan de horizon. Dit contrasterende licht trekt de blik naar het fort en geeft de scène een gevoel van historische resonantie; het voelt bijna alsof het verleden fluistert door de nevel en het water.

Bij het verkennen van de detail, verschijnt een stoomschip vanuit de donkere diepten en laat een wolk van rook achter die elegant in de frisse avondlucht krult. Dit stoomschip, met zijn stralende lantaarn, dient als een focal point en vertegenwoordigt menselijke vindingrijkheid in vergelijking met de tijdloosheid van de natuurlijke wereld. Je kunt bijna het zachte gesjouw horen van het water dat tegen de romp van de schepen slaat en de verre samenspraak van een stad die zich voor de nacht instelt. De emotionele impact van het stuk is diep; het roept gevoelens van nostalgie en verbinding op met een wereld waar oude architectuur aan de rand van moderne vooruitgang ligt, waardoor een rijke tapijt van geschiedenis en innovatie ontstaat.