Het schilderij toont een portret van een jong meisje, gekleed in een intrigerende groene jurk die de aandacht vestigt op haar jeugdige trekken. Het gezicht van het kind is geschilderd in opvallende tinten blauw en groen, wat een boeiende tegenstelling creëert met de levendige achtergrond. De penseelstreken van de kunstenaar zijn expressief, met een tastbare textuur die het onderwerp tot leven brengt; het voelt bijna alsof je de oppervlakte van het doek kunt aanraken. De blik van het meisje is intens, maar subtiel, wat een gevoel van contemplatie of zelfs onschuld oproept. Ingedeeld met een intrigerende haarstijl, die lijkt op grote groene linten die netjes zijn vastgebonden, nodigt het portret kijkers uit in een verhaal vol speelsheid en introspectie.

Wanneer je dieper in de compositie duikt, wordt het gebruik van kleur duidelijk; de kunstenaar heeft een palet gekozen dat doet denken aan het vroege voorjaar, met heldere en frisse tinten die vernieuwing en vitaliteit suggereren. Het schilderij belichaamt een unieke mix van fauvisme en expressionisme, wat duidelijk te zien is in de gedurfde kleuren en emotionele diepte. Het is fascinerend hoe het contrast van tinten een gevoel van lagen creëert; de achtergrond lijkt bijna te stralen, waardoor de aanwezigheid van het meisje versterkt wordt. Dit werk legt niet alleen een vluchtig moment vast, maar resoneert ook emotioneel met de kijker; het roept herinneringen aan de kindertijd op, wat een zoete en bittere nostalgie oproept wanneer we de expressie van het meisje verbinden met onze eigen ervaringen uit het verleden. Het werk van Cuno Amiet houdt een spiegel voor de mensheid, die de complexiteit van jonge emoties weerspiegelt die zijn verpakt in een levendige, fantasierijke wereld.