Na tym urzekającym obrazie dwie kąpiące się postacie spokojnie odpoczywają na bujnie zielonym stoku, otoczone gęstym zaroślami wysokich drzew pod delikatnie zachmurzonym niebem. Pociągnięcia pędzla artysty tańczą po płótnie, łącząc naturalne barwy z delikatną, nieco melancholijną atmosferą. Postacie, subtelne i wplecione harmonijnie w krajobraz, emanują ponadczasową spokojnością, zapraszając widza do zatrzymania się i wyobrażenia sobie szelestu liści i szumu odległej wody. Cienie i światło delikatnie się przenikają, podkreślając nie tylko bogactwo listowia, ale także intymność tej ukrytej w naturze chwili.

Artysta stosuje harmonijną paletę stonowanych zieleni, brązów i szarości, z figurami w kolorze skóry delikatnie przyciągającymi wzrok, nie zaburzając jednak spokoju całej kompozycji. Kompozycja naturalnie prowadzi wzrok od trawiastego pierwszego planu przez gęsty las po niebo, tworząc dynamiczną, ale wyważoną podróż wizualną. Obraz emanuje subtelną romantyczną wrażliwością; szacunek dla natury i prosta obecność człowieka są przedstawione bez przesady ani dramatu, wywołując spokojny rezonans emocjonalny głęboko odczuwany przez wyobraźnię widza.