Na tej sugestywnej pracy wodne szlaki ruchliwego portu ożywają pod wirującym niebem, nasycone prawie senną jakością. Imponujący statek, z wysokimi masztami stojącymi mocno na tle delikatnych lazurowych fal, przyciąga wszystkie spojrzenia. Lśni w delikatnym świetle słonecznym, odbijając mnogość odcieni tańczących na powierzchni Sekwany. Użycie przez Monet luźnych pociągnięć pędzla nadaje scenie ruch niemal płynny, jakby można było usłyszeć ciche dźwięki powiewających żagli i wody uderzającej w nabrzeże. Paleta kolorów to fascynujące połączenie niebieskiego i białego, przerywane ciepłymi pomarańczowymi i brązowymi tonami; każdy pociągnięcie pędzla opowiada historię chwili uchwyconej w czasie.

Kompozycja jest zarówno intrygująca, jak i spokojna, prowadząc spojrzenie widza od łodzi w kierunku horyzontu, gdzie sylwetki odległych budynków łagodnie unoszą się z brzegów, przekształcając się z odbicia w rzeczywistość. Otaczająca zieleń, zasugerowana przez miękkie pionowe pociągnięcia, dodaje scenie żywotności i równowagi. Tutaj pojawia się uczucie spokoju, jakby widz mógł wdychać atmosferę dnia jak każdy inny, ale nasyconego ulotnym pięknem, które mówi o ulotnej naturze życia. Badanie oświetlenia i koloru przez Monet innowacyjnie wyraża nie tylko fizyczne cechy krajobrazu, ale także budzi uczucia nostalgii i pokoju, przywołując wspomnienia chwil dzielonych w podobnych otoczeniach.