Dzieło to zaprasza do kameralnego krajobrazu życia wiejskiego, przedstawiając spokojny widok wzdłuż ścieżki wodnej, prawdopodobnie nabrzeża. W pierwszym planie dominują postacie zaangażowane w swoje zadania, podkreślające poczucie harmonii z naturą. Pracownik stoi wyraźnie na środku, jego postura jest dynamiczna i ekspresyjna, może sygnalizując towarzyszowi lub kierując przepływem wody. Ten ruch ożywia kompozycję, zachęcając widzów do zanurzenia się w danym momencie.

Otaczająca scenę bujna zieleń sugeruje wibrujące, kwitnące otoczenie, z gałęziami wielkiego drzewa rozszerzającymi się nad tą scenerią jak stróż tej rustykalnej domeny. Paleta kolorów jest bogato warstwowa, z ziemistymi brązami takich budowli kontrastujących z żywymi zielenie roślinności i delikatnym niebieskim niebem, zakończonymi chmurami, które przywołują delikatną, marzycielską atmosferę. Ta równowaga kolorów nie tylko zwiększa atrakcyjność wizualną, ale także intensyfikuje emocjonalne wrażenie, zapraszając do refleksji nad prostotą i pięknem codziennej pracy na wsi.