To dzieło sztuki to spokojna scena, chwila cichej refleksji uchwycona delikatną dłonią. Kompozycja rozwija się z poczuciem równowagi; tradycyjny pawilon, usytuowany na skalistym cyplu, zakotwicza lewą stronę. Wzrok wędruje po wodzie w kierunku miękkiej sylwetki odległych gór. Powyżej, stado ptaków kreśli ścieżkę na niebie. Paleta kolorów jest stonowana, ale tony są ciepłe i zachęcające, tworząc poczucie spokoju. Artysta w mistrzowski sposób wykorzystuje delikatne linie i proste kształty, tworząc głębię i oddając poczucie miejsca, poczucie przebywania tam z postaciami w pawilonie. To scena, która zaprasza do introspekcji; cichy wieczór, wspólna chwila i kontemplacja świata poza.